Pierwsze w historii zapiski na temat piwa pochodzą z 6500 rok p. n.e. Zostały wykonane przez antyczną cywilizację sumeryjską, pismem klinowym na glinianych tabliczkach. Pismo (obrazkowe) zaraz po piwie i kole, było największym osiągnięciem tej cywilizacji, położonej na terenach dziesiejszego Iraku.
Dzięki swojej umiejętności pisania, Sumerowie pozostawili nie tylko najstarszy opis warzenia piwa, ale również najstarszy wizerunek przedstawiający ludzi pijących piwo przez trzcinowe słomki, ze wspólnej misy. Bogatsi Sumerowie, zamiast trzcinowych, używali słomek wykonanych ze złota.
Piwo w tamtym czasie było jednym z podstawowych produktów spożywczych, towarzyszyło wszystkim uroczystościom.
Swoje piwo Sumerowie nazywali - SIKARU. Co ciekawe, piwo przygotowywane było w postaci ekstraktu wymagającego rozcieńczenia, czyli podobnie do dzisiejszej metody HGB (high gravity brewing) stosowanej przez duże koncerny.
Jak wówczas wyglądał proces warzenia? Z kiełkującego ziarna jęczmienia i pszenicy formowano chleb piwny jasny lub palony. W zależności od tego, którego chleba utżyto, powstawały jasne lub ciemne odmiany piwa. Chleb piwny poddawany był fermentacji, aż do momentu uzyskania mętnego napoju. Był on bardzo pożywny i kaloryczny, pełen cząstek chleba i ziarna.
Sikaru warzono i sprzedawano wyłącznie w specjalnych miejscach nazywanych "Bit sikaru", ulokowanych najczęściej w pobliżu świątyń. Wywarzaniem piwa zajmowały się kobiety (kapłanki). Piwowarzy zajmowali się jedynie nadzorem. Właściciele browarów cieszyli się dużym szacunkiem i korzystali z liczych przywilejów.
Wśród gatunków piwa najbardziej liczne były odmiany produkowane z pszenicy (przynajmniej polowa gatunków), następnie z jęczmienia i mieszanek zbóż.
Piwo dzieliło się na męskie, z dużą zawartością ekstraktu i alkoholu oraz żeńskie - łagodne z dodatkami: wanilii, korzeni lub soku daktylowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz